Kościół filialny p.w. Św. Judy Tadeusza wraz z otoczeniem w granicach dz. nr 151 w Kurzniach

Kościół filialny p.w. Św.  Judy Tadeusza wraz z otoczeniem w granicach dz. nr 151 w Kurzniach, ul. Mickiewicza

Wzniesiony u schyłku XVIII w., jako zbór ewangelicki. Klasycystyczny, remontowany w 1885 r. W latach 70 lub 80 XX w. założono na elewacjach istniejący tynk cyklinowany oraz wykonano malarski wystrój wnętrza.
Usytuowany w centrum wsi, po pd. stronie ul. Mickiewicza.
Murowany z cegły, obustronnie otynkowany. Wnętrze przykryte stropem drewnianym wzmocnionym sosrębami. Poszycie dachówką karpiówką, sygnaturka o konstrukcji drewnianej obitej  blachą. Stolarki drzwiowe współcześnie wymienione.
Na planie prostokąta, orientowany, salowy, z prostokątną przybudówką od wsch., przykryty wysokim dachem czterospadowym z ośmiokątną sygnaturką  na kalenicy. Przybudówka znacznie niższa, przykryta dachem dwuspadowym, sygnaturka zwieńczona iglicowym hełmem.
Elewacje pd. i pn. jednakowe, pięcioosiowe, rozczłonkowane arkadowymi blendami o łuku pełnym. W blendzie na osi środkowej prostokątne drzwi, oraz półkoliste okno w zwieńczeniu. W pozostałych blendach w dolnej partii duże prostokątne okno, w górnej okno półkoliste.
We wnętrzu od zach. i wzdłuż ścian pn. i pd. drewniane empory, na słupach wspierających jednocześnie podciągi stropu. Na stropie listwowa dekoracja kasetonowa   oraz malowane współcześnie rozety. Ołtarz oraz prospekt organowy neogotycki, z 4 ćw. XIX w.
Ochronie konserwatorskiej podlega bryła kościoła, forma jego elewacji, forma wnętrza w raz zachowanymi elementami wyposażenia i wystroju.